জীৱন মানেইটো সংগ্ৰাম
এইয়াই জীৱনৰ মাধুৰ্যতা।
দুখৰ চকুপানীৰ মাজতে
বিলিন হৈ থাকে

জীৱন মানেইটো সংগ্ৰাম
এইয়াই জীৱনৰ মাধুৰ্যতা।
দুখৰ চকুপানীৰ মাজতে
বিলিন হৈ থাকে
সি দৌৰিছে
প্ৰাণ টাকি
বহু জোৰেৰে দৌৰিছে
শৰীৰৰ সমস্ত শক্তি
থুপ খুৱাই সি দৌৰিছে
নিকা চৰিত্ৰৰ
ৰাজনৈতিক বিচক্ষণতা তন্ন তন্ন,
নিৰপেক্ষ দৃষ্টিভংগী
সবল ব্যক্তিত্বসম্পন্ন।
জীৱনৰ কক্ষপথৰে
যৌৱনৰ পদুলি মুখত
ফুল ফুলাৰ সন্ধিক্ষণত
প্ৰেমৰ সুগন্ধি সুৱাসে
পদূলিত উখলমাখল প্ৰাণৰে ৰঙালী বিহুৰে প্ৰাণোচ্ছল আখৰা৷
ৰঙাকৈ আঁচোৰে বুটা বচা গামোচা খনি তোমাৰ নামতে সামৰো৷৷
ঢেঁকীৰে চাবত কঁপিছে লিচিক লিচিকি কৈ লাহী কঁকালৰে ভাঁজ৷
জুৰুলি জুপুৰি কৈ তিতিছে লিপিট খাই দেহত ৰিহাৰ আঁচলৰে আগ৷৷
মই হয়তো
কবিতাৰ বাবেই জীয়াই আছো
কবিত্বৰ মহত্ত্বৰে মুগ্ধ মোৰ আত্মাৰ অনুভৱেৰে
মই নিত্য সত্য সৌন্দৰ্যৰ সুৱাসী সপোন দেখো
গাড়ীখনৰ পৰা নামি অভিনন্দন আৰু টেক্সিৰ ড্ৰাইভাৰজনে কি হৈছে মানুহৰ ভিৰ ঠেলি উমান লবলৈ চেস্তা কৰিলে ৷ পথৰ কাষৰ পৰা ত্রিশগজ মান তলত গড়খাৱৈত এখন হুণ্ডাই নেভেৰা গাড়ী ওলোটাখাই পৰি আছে৷ চকাফুটি চুচৰি গ’ল৷ গোটখোৱা মানুহখিনিয়ে ততাতৈয়াকৈ দূৰ্ঘটনাত পতিত গাড়ীখনৰ পৰা গুৰুত্বৰ ভাৱে আহত অৱস্থাত এজন বৌদ্ধ লামা উদ্ধাৰ কৰিব