সপোনত এদিন যাম
তোমাৰ সৌন্দৰ্য্যশালী
মুখাৰ
আঁৰত
থকা মুখা বিচাৰি।
Year: 2020
হিমচেচা আঙুলিৰ ফাকে ফাকে
নামি আহে শীত,
কুঁৱলীৰ মাজেৰে নিয়ৰে আহি
শীতল কৰি তোলে ধৰণী,,,
চেতন অথবা অৱচেতনত
কঢিয়াই ফুৰিছো তোমাৰ অৱস্থিতি
তোমাৰ নিশ্বাসত ঘনিষ্ঠতা কৰিছো
মোৰ উশাহবোৰ…………
তুমি আন্ধাৰৰ মাজত পোহৰ
বিলাই নীৰৱে জ্বলি
থকা এগছি
চাকি ।
অসম মোৰ বুকুৰ আপোন,
মোৰ জীৱনৰ শিৰোনামাত;
মাথোঁ তোমাৰেই সপোন।
ঘুৰি নাচাওঁ অতীতক,
উভতি নযাওঁ লৰালি কাললৈ,
স্মৃতিয়ে আমনি কৰিব।
শৰৎ ঋতুৰ পূৰ্ণিমাৰ ৰাতিত
জোনাকৰ এটা ধুনীয়া নিশাত,
জোনাকী পৰুৱাৰ নাচ দেখি
বকুল শেৱালীৰ সুগন্ধত,
তোমাৰ সুখবোৰৰ স’তে
মই উমলিব খোজোঁ
তোমাৰ দুখবোৰ
ধুই দিব খোজোঁ!
চাব খোজা নেকি?
শীতৰ মাদকতা আৰু
আমেজ লৈ, বৰদিনৰ ঘণ্টা ধ্বনি,
আৰু কেৰলৰ সুৰে সুৰে,
নৱবৰ্ষ
তুমি আহিবা দেই,
লাচিত তুমিহে অসমৰ বীৰ
তোমাৰ স্বপ্নৰ অসম
হৈ থকা নাই অসম
কেৱল বিশৃংখলতাৰ ভিৰ