জীৱনৰ শেষ আশ্ৰয়ৰ স্থল
বৃদ্ধাশ্ৰম |
জী-জোঁৱাই,পুত্ৰ- বধূৰ
ব্যস্ত জীৱন |
Category: স্তৱক
হৃদয়ৰ নিভৃত কোণত
আঁকি ললো তোমাৰ ছবি
হৃদয়ৰ নিভৃত কোণত
মই যে নহওঁ এটি কবিতা
মই যে নহওঁ এটি কবিতা
তোমাৰ কলিজাৰ ছিয়াহীৰে লিখা
শব্দ বিহীন স্তব্ধ নিশা
বুকুত জাগে অব্যক্ত তৃষা
দূৰৈত সৌ হাঁহি থকা জোনটিয়ে
মোক হাত বাউলি মাতে তৰাৰ দেশলৈ,
জোনাকে ধুৱাই নিয়া সময়তে
এনেদৰেই পাৰ হয়,
মোৰ জীৰ্ণ উৰুখা পঁজাৰ পদুলিত
আইতাৰ কোলাত শুই,
কত বহাগ জেঠ আহাৰ শাওণ।
কলমত চিয়াঁহী নাই মোৰ
তথাপি লিখাৰ আশা
হৃদয়ৰ চিয়াঁহীৰে
লিখিছোঁ মই
তুমি বুজিবানে মোৰ মৰমৰ ভাষা।