কি সাধ্য কি অসাধ্য,
লক্ষ্যও তোমাৰ পদধূল;
চুম্বন কৰিবলৈ বাধ্য।
ধৈৰ্য্যৰ যি অফুৰন্ত সাধক,
তেঁৱে সুস্থিৰ মনোবলৰ বাহক।
Category: কবিতা
হৃদয় অজস্ৰ ভাৱনাৰে আপ্লুত
জানো কিবা মনত খেলি মেলি
ভিন্ন চিন্তাৰ ঢৌ উঠিছে মনত
কিন্তু কবলৈ একো নাই।
প্ৰেমৰ বটিয়া বাটি বিষাদৰ মালা গাঁঠি
সৃষ্টিৰ আনন্দ বুলাই
অশ্ৰুৰে ধুৱাই ধুই নুমাও হিয়াৰ জুই
তৃষাৰ নদী বাগৰাই
শীতৰ মাদকতা——-
আৰু আমেজ লৈ
বৰদিনৰ ঘণ্টা ধ্বনি
আৰু কেৰলৰ সুৰে সুৰে,
সুৰম্য সুগন্ধি সুৰীয়া গ্ৰন্থ প্ৰকাশ
মহান মহত্ব নিহিত সৃষ্টি চিন্তাৰেই
সুন্দৰ শৈল্পিক সংস্কাৰী সুৱাস
মোৰ অনঙ্গত এতিয়া
অনন্ত নিৰাশাৰে নিৰস
উলঙ্গ পৃথিৱীৰ নিৰ্জল নদীৰ
নিৰ্বাক বসন্ত
গ্ৰন্থ প্ৰকাশ
ভাষা সাহিত্য সংস্কৃতিৰ উতৰোত্তৰ সাধন সাধি
দেশ জাতিৰ ভৱিষ্যত ঐশ্বৰ্য মণ্ডিত কৰাৰ
এক স্বনিত বৰ্ণিত প্ৰজ্ঞা প্লাৱিত
সোণাৰু বুলীয়া বাটতত তোমাক লগপায়েই
নতুনকৈ দেখিলো পৃথিৱীখন উল্লাস উন্মুক্ত উৎসাহৰ উৎকলিত ধাৰাৰে