মই উৰি ফুৰা
উৰন্ত পক্ষী,
মোক জানো গছৰ ডালত
বিচাৰি পাবানে সখী?
Category: কবিতা
মই এগৰাকী দুৰন্ত প্ৰেমিক
তোমাৰ পৰা আজুৰি আনিম
প্ৰেমৰ ফল্গু ধাৰা ।
স্নান কৰিব খোজো
আকৌ কৰ’ণাৰ
সংহাৰ ৰূপ,
মানৱ জাতিৰ ওপৰত
প্ৰকৃতিৰ প্ৰকোপ।
স্বৰ্কীয় প্ৰতিভাৰে বহাগ আহে
পৃথিৱীলৈ।
ঠেঁটুৱে ধৰা শীতত নিৰস হৈ পৰা,গছ-লতিকায়ো সজীৱ
হৈ পৰে,বসন্তৰ আগমনত।
অতিকৈ চেনেহৰ
বহাগৰ বিহুটি,
অনুপম নৱ ৰূপত
জিলিকিছে প্ৰকৃতি।
গুলপীয়া মুখ খনি
শেঁতা পৰা দেখিলোঁ
উমলি সময় কটাবলৈ,
মন যোৱা নাই।
