কাঢ়ি নিলা তুমি মোৰ দুচকুৰে নিদ্ৰাক ৷
ভাবিবলৈ বাধ্য কৰালা আকুল প্ৰেমৰে সংজ্ঞাক ৷৷
Year: 2021
হাঁহিম নে কান্দিম
মৰমত বন্দী সেউজী হৃদয়খনক চুই
সিদিনা যে দেখিছিলো কোনোবা নিৰ্জন দ্বীপত
ৰাতিৰ জোনাক হৈ জিলমিলাই থকা
ঐ ভাবিছা নেকি?
পাহৰি পেলাইছোঁ বুলি তোমাক!
নাই পাহৰা আৰু নাপাহৰোঁ৷
পাহৰিমেই বা কিয়?
জীৱনৰ উপলব্ধি গভীৰ সুতীব্র হয়
যেতিয়া এগৰাকী নাৰী মাতৃত্বৰ ৰূপ লয়
মাতৃত্বও যে এক সুকীয়া সৌন্দৰ্য
যত শকতি প্রণামো নামত ব্যক্ত চৰ্চিত..
নিষ্ঠুৰ নিয়ঁতিৰ
নিশ্বাসত
জীয়াই আছে মোৰ জীৱন।
শূন্য মোৰ বুকু
প্ৰকৃতিৰ বুকুত
ন-কুঁহিৰ মেলা,
বসন্তৰ ফুলে ফুলে
কুলি-কেতেকীৰ খেলা।
মৰমৰ ওপজা গাওঁ খনি এৰি থৈ
নগৰীয়া সুখৰ স্বপ্নত সাতুৰি
সাৱতি ধৰিছোঁ আধুনিক মৰম।
আপত্তি বিহীন প্ৰমান পত্ৰ খন
আধালেখা কবিতাবোৰ
মনৰ কোঠাত
সাঁচি ৰাখিছো
সযতনে।