সঘনাই ভূমিকম্পিত
জনসাধাৰণ শংকিত,
ভূমিকম্পৰ তাণ্ডৱ
অসমবাসী আতংকিত।

সঘনাই ভূমিকম্পিত
জনসাধাৰণ শংকিত,
ভূমিকম্পৰ তাণ্ডৱ
অসমবাসী আতংকিত।
কাঢ়ি নিলা তুমি মোৰ দুচকুৰে নিদ্ৰাক ৷
ভাবিবলৈ বাধ্য কৰালা আকুল প্ৰেমৰে সংজ্ঞাক ৷৷
হাঁহিম নে কান্দিম
মৰমত বন্দী সেউজী হৃদয়খনক চুই
সিদিনা যে দেখিছিলো কোনোবা নিৰ্জন দ্বীপত
ৰাতিৰ জোনাক হৈ জিলমিলাই থকা
জীৱনৰ উপলব্ধি গভীৰ সুতীব্র হয়
যেতিয়া এগৰাকী নাৰী মাতৃত্বৰ ৰূপ লয়
মাতৃত্বও যে এক সুকীয়া সৌন্দৰ্য
যত শকতি প্রণামো নামত ব্যক্ত চৰ্চিত..
নিষ্ঠুৰ নিয়ঁতিৰ
নিশ্বাসত
জীয়াই আছে মোৰ জীৱন।
শূন্য মোৰ বুকু
প্ৰকৃতিৰ বুকুত
ন-কুঁহিৰ মেলা,
বসন্তৰ ফুলে ফুলে
কুলি-কেতেকীৰ খেলা।
মৰমৰ ওপজা গাওঁ খনি এৰি থৈ
নগৰীয়া সুখৰ স্বপ্নত সাতুৰি
সাৱতি ধৰিছোঁ আধুনিক মৰম।
আপত্তি বিহীন প্ৰমান পত্ৰ খন
আধালেখা কবিতাবোৰ
মনৰ কোঠাত
সাঁচি ৰাখিছো
সযতনে।
বসন্তৰ এজাক বৰষুণে
বাৰুকৈ আমনি কৰিছে
মেঘৰ গজৰো নিনাদ আৰু ধেৰেকণীয়ে
বাৰুকৈ তোমালৈ