যদুমণি গগৈ

প্ৰবিত্ৰ ভাদ
হৰি কীৰ্তন ধ্বনি নামঘৰ
চৌদিশে আকাশেবতাহে
ঈশ্বৰ কৃষ্ণৰ গুণ যশ কীৰ্ত্তন

হেৰুৱা কুমল পৰশ

অচিন হেঁপাহবোৰ
হুমুনিয়া হয়
সপ্নৰ ভগ্ন
দাপোনত ওলমি ৰয়।

মালিনী হাতৰ পৰশত
তগৰে সপি
দিয়ে নিজকে।
উমাল বুকুত

গোপনে নিচুকাও নিজক
বুকুৰ ফাঁকেদি তথাপি বয়।
মনৰ ছবিটি লাহি দেহৰ জোখেৰে
চিলাই আনিছো ব্লাউজ টি