বিমুৰ্ত নিশাটিত
তোমাৰ সান্নিধ্যই
উমাল কৰা সময়বোৰ
বৰ মিঠা।
Category: কবিতা
সমগ্ৰ দেশজুৰি
কৰ’নাৰ দ্বিতীয় লহৰত,
আতংকময় পৰিবেশ
ৰোগৰ সংক্ৰমনত।
অসম মোৰ জন্ম স্বত্বৰে জননী
প্ৰাণৰো প্ৰাণ এয়া মোৰ আপোন ভূমি
লাচিতৰ সাহসেৰে আগুৱাই যাম
জন্মদাত্ৰি মাতৃৰ সু – সন্তান
বনৰীয়া জীৱন এৰি
সভ্য মানৱীয়ৰ অনুভূতি,
সুখ পিপাসু মানৱৰ
জটিল প্ৰক্ৰিয়াৰে গতি।
নিয়ৰ সনা দুবৰি
জোপাত জিলিকিছিল মুকুতাৰ মালা
আন্ধাৰত পোহৰ বিলাই
সিক্ত কৰিছিল মন।
মই বুজি নাপাও যে,
জীৱনটো আচলতে কি
জীৱনটোত যদি বহু দুখ
পাব লগা হয়েই
